Feta is heel iets anders dan witte kaas

Enkele decennia geleden hadden we in Nederland nog niet zoveel feta in de schappen liggen als nu. Tegenwoordig is het niet meer weg te denken uit onze salades en maaltijden. Het heerlijke stukje kaas is sinds 2002 beschermd en nu zie je in de winkel twee soorten kaas: feta en witte kaas, maar wat is nu eigenlijk het verschil tussen die twee? We leggen het je uit. 

De naam ‘feta’ krijg je niet zomaar.

Het feta besluit

Vroeger mochten alle witte brokkelige kazen de naam ‘feta’ dragen. Dit is sinds ‘het feta besluit’ uit 2002 absoluut niet het geval meer. Feta moet tegenwoordig aan hele specifieke eisen voldoen en daarom moesten bedrijven hun naam aanpassen. Daarom draagt de witte kaas van Arla nu de merknaam Apetina als naam en heet het geen feta meer. Als bedrijven die naam wel willen dan zullen ze de feta op een traditionele wijze moeten maken, met melk uit beschermde delen van Griekenland. Daarbij hoort die kaas gemaakt te zijn van schapenmelk of een mengeling van geiten- en schapenmelk. In de witte kaasblokjes zit vaak ook koemelk verwerkt. Dat hoort absoluut niet in de traditionele feta.

Feta-geboden

Feta wordt in Griekenland heel serieus genomen. Je kunt zelfs de vijftien Feta-geboden vinden in bijna elk Griekse kaaswinkeltje. Daarin staat precies waar feta aan moet voldoen en dat de producenten het culturele erfgoed moeten beschermen en propaganderen. Lees op pagina 2 de hele lijst met de geboden.