Waarom slechts één bakje chips eten onmogelijk is

We maken ons er allemaal schuldig aan; als we eenmaal beginnen aan een zak chips dan gaat ‘ie in één keer op ook. Het is bijna alsof we er niets aan kunnen doen.. Maar hoe kan dat nu eigenlijk, dat we zo’n onbedwingbare drang hebben om de zak leeg te eten? 

Zout, suiker en vet
Dat we onszelf niet in kunnen houden wat een zak chips betreft kan verschillende redenen hebben. Zo beweert Michael Moss, auteur van het boek ‘Salt, Sugar, Fat’, dat in chips het onweerstaanbare trio zout, suiker en vet zit. Dit trio is gevaarlijk omdat vet ervoor zorgt dat er endorfine wordt aangemaakt in onze hersenen (waardoor we ons gelukkig voelen), suiker verslavend werkt en zout de smaakpapillen prikkelt. Dit tezamen maakt chips dus gewoonweg onweerstaanbaar. Snappen we!

Glutamaat
Een andere theorie draait om het stofje glutamaat, in E-nummers ook wel E621 t/m E625. Voedingsdeskundige Laura Meerstadt vertelt aan de Telegraaf dat glutamaat de bloeduikserspiegel doet dalen, waarna er een seintje naar je hersenen wordt gestuurd dat je meer moet eten. Dit is volgens haar dan ook de reden dat een bakje chips er niet voor zorgt dat je minder, maar juist méér honger krijgt. Leuk detail; dit stofje zit in alle soorten chips behalve in naturelchips.

Kortom: we kunnen er helemaal niet zoveel aan doen dat we het nooit bij een enkel bakje kunnen houden. Wat je wél kunt doen is kiezen voor naturelchips en kleine zakjes kopen. Je kunt immers niet opeten wat je niet in huis hebt!

Dit bericht nog een keer lezen? Pin hem dan op Pinterest! 

Bron: Viva, de Telegraaf | Beeld: Pexels