Waarom lijken we haast automatisch iets te eten wanneer we even niets te doen hebben?
Je kent het vast wel: je zit op je werk en je hebt eigenlijk al je taken al af. Wat nu? Voordat je gaat uitdokteren op welk project je je nu moet gaan storten, eerst maar even wat eten. Die vier broodjes met kaas gaan in rap tempo naar binnen, maar gelukkig heeft je jarige collega taart meegenomen, waarvan je ook dankbaar een stuk oppeuzelt. Dat werk komt zometeen wel… Dit is een typisch voorbeeld van eten uit verveling. We doen het allemaal weleens, maar wat maakt nu dat we naar voedsel grijpen als we iets saai vinden of even niet weten wat we moeten doen?
Verveling is krachtiger dan je waarschijnlijk denkt.
Eten uit verveling
Enkele wetenschappers van de University of Central Lancaster deden onlangs onderzoek naar dit fenomeen. Zij kwamen erachter dat het ongemakkelijke gevoel dat we ervaren wanneer we ons vervelen, ons ertoe aanzet om zoet of vet voedsel te zoeken. De onderzoekers ontwikkelden twee experimenten om uit te zoeken hoe het beloningssysteem in onze hersenen reageert op verveling. Tijdens het eerste experiment kregen 52 deelnemers de opdracht om dezelfde groep woorden opnieuw en opnieuw te kopiëren. Zodra de verveling toesloeg, vroegen de onderzoekers aan hen om een vragenlijst in te vullen over hun favoriete voedsel. In het tweede experiment kregen deelnemers één van twee verschillende video’s te zien, terwijl ze in een ruimte zaten met zowel gezonde als ongezonde snacks. De ene video was grappig, de andere oersaai. Geheel naar verwachting hadden de deelnemers aan de eerste test meer interesse in junkfood dan in gezonde voeding bij het invullen van de vragenlijst na de saaie taak. Chips, fastfood en snoep stonden met stip bovenaan het lijstje met favorieten. Op dezelfde manier aten mensen die de saaie video te zien kregen in het tweede exeriment, aanzienlijk meer ongezond voedsel dan mensen die het grappige filmpje voor ogen kregen.
Dopamine
Onderzoekster Sandi Mann was niet verrast door deze resultaten. ”Dit versterkt de theorie dat verveling gerelateerd is aan lage niveaus van de stimulerende stof dopamine, die in onze hersenen aanwezig is. Mensen proberen, wanneer de verveling toeslaat, onbewust het dopamineniveau te stimuleren door vet en suiker te eten.” Ons lichaam en onze hersenen zijn zo geëvolueerd dat ze ervoor zorgen dat we gevoed en beschermd worden. Om ervoor te zorgen dat we aan die activiteiten prioriteit geven, produceert ons lijf feelgood-stofjes als dopamine en serotonine als we iets ‘goed’ doen. Helaas is deze voorgeprogrammeerde functie niet erg goed voor onze lijn. Vetten en suikers waren vroeger voor onze voorouders uit de prehistorie zeldzaam, maar tegenwoordig zijn ze direct beschikbaar. Als we ze eten, belonen onze hersenen ons door het gelukshormoon te produceren.
Voedingscampagnes
”Mensen die campagnes voor gezondheidseducatie ontwerpen om ons aan te moedigen gezond te eten, moeten verveling (inclusief die op de werkvloer) in het achterhoofd houden”, adviseert Mann. ”Want mensen die zich vervelen, eten geen noten.”
Lees ook: 9x etenswaren die ongezond lijken, maar dat niet zijn
Wil je dit artikel bewaren? Pin ‘m op Pinterest!
Bron: HLN | Beeld: Unsplash